Afsluiting

Hoi lieve allemaal.

Bij deze dan echt mn laatste blog, om het af te sluiten. Inmiddels alweer bijna een week in Nederland! Vorige week zaten we morgen om deze tijd nog op het vliegveld in Thessaloniki te eten.
Om bij het vliegveld te komen hebben we de taxi genomen en ik denk dat dat onze beste keus in de hele vakantie was. Wat was dat heerlijk zeg, backpack achterin, raampje open en met vol gas rijden. De wind door je haar en stiekem toch een beetje gerustgesteld zijn als je ‘airport’ op een bord ziet staan. De taxichauffeur was een beste man, maar sprak geen woord Engels. Toen we onze bestemming aan hem vertelden, reageerde hij bevestigend, dus op goed geluk zijn we ingestapt. Gelukkig begreep hij ons echt en stonden we 20 minuten later met onze backpacks voor de grote deuren van het vliegveld.

Eerst even binnen gecheckt of we goed zaten en hoe laat we de bagage en onszelf konden inchecken. We waren lekker op tijd; we konden nog drie uur wachten voor we aan boord mochten. We hebben buiten in de zon op een muurtje gezeten en ons daar een poos vermaakt door gewoon lekker van het zonnetje te genieten en af en toe een vliegtuig op te zien stijgen of te zien landen. Af en toe was daar al het besef dat we die nacht in ons eigen bed zouden slapen, maar het leek nog zo ver weg.

Met het inchecken van de bagage mocht onze tas 15 kg wegen. De mijne woog exact 14.9kg. Daar had ik nog geluk mee, want we hebben nergens kunnen wegen en ik had niet gedacht dat mijn tas zo zwaar zou zijn. Ik ben vertrokken met ongeveer 10kg, maar hoe hij nu ineens zo veel zwaarder kon zijn..? Ik kan me niet voorstellen dat de souvenirtjes zo zwaar waren, en ik had zelfs een boek minder in mijn tas die ik heb weggegeven. Verder een paar tijdschriften minder, een sjaaltje dat ik ben kwijtgeraakt (nog steeds geen idee hoe en waar), geen kroel meer en een stuk minder shampoo/douchegel/zonnebrand/aftersun enz. Nou ja, het zal wel.

Toen we waren ingecheckt hebben we wat in het restaurant gegeten (belachelijk duur allemaal, ik heb 3 euro betaald voor een pakje sap) en daarna het vliegtuig in. We zaten niet bij het raam. We dachten dat we vaste zitplaatsen hadden en snapten al niet waarom al die mensen zo stonden te dringen totdat de boarding kon beginnen. Toen we als een van de laatsten het vliegtuig in kwamen en we erachter kwamen dat het vrije zitplaatsen waren, snapten we dat al iets beter haha. Gelukkig konden we nog naast elkaar zitten. De vliegreis ging prima. Ik heb nog even lekker geslapen, mn boek uitgelezen, muziek geluisterd en geprobeerd naar buiten te kijken.
Uiteindelijk landden we heel mooi op tijd, om 21.25u in Brussel, vliegveld Charleroi. Daar hebben we een poosje op de bagage moeten wachten, maar ondertussen had ik papa al zien staan. Toen we eenmaal met onze backpacks naar de grote hal kwamen lopen, stond papa daar met zn grote camera en werd onze aankomst vastgelegd. Daarna kwam mama ook aanlopen en was ik weer herenigd met mn lieve ouders. Het was heel fijn om elkaar weer te zien, in het vliegtuig merkte ik ook dat ik steeds meer zin had om te landen en om daar papa en mama weer te zien staan.

Tassen in de auto gegooid en op weg naar Nederland. Onderweg honderduit verteld over de reis en ik was heel blij met de appel en tuccies die ze hadden meegenomen. Nadat we Jolien in Breda hadden afgezet, waren we snel thuis en daar heb ik als eerst een glas melk en een boterham met kaas geregeld. Wat had ik daar trek in zeg! Na nog even beneden te hebben gezeten ben ik lekker gaan douchen en heb ik mn backpack lekker laten staan waar die stond.
Toen ik vervolgens wilde gaan slapen, lag daar een nieuwe kroel op mn kussen. Echt een kopie van mn oude, alleen iets minder dik omdat er nog niet zo veel lapjes omheen zaten. Die had mama gemaakt :) Echt heel lief en ik ben er nog steeds super blij mee. Haha, na dik 2 weken het bewijs dat ik ook heus wel zonder kan, maar nu sleep ik em weer vrolijk overal mee naartoe!

Goed, dinsdagnacht dus weer in mn eigen bed geslapen. De volgende ochtend met Minke naar het dorpsontbijt geweest (onderdeel van de feestweek hier) en dat was leuk en lekker. Die middag de jaarmarkt en nichtje Joyce kwam langs (feestweek traditie), erg gezellige dag! En toen zat ik opeens zo weer in het ritme hier. Ik heb meteen veel vriendinnen weer gezien wat heel fijn was en natuurlijk fijn om weer thuis te zijn, veilig en wel. Lekkere boterhammen als ontbijt in plaats van stokbrood met kruidenboter. Melk drinken in plaats van water uit de supermarkt. Gaan slapen met het idee dat je bed er morgen weer voor je is, in plaats van het idee te hebben dat je morgen weer naar een hostel moet gaan zoeken in een nieuwe stad, met nieuwe bedden. Heerlijk.

Dit weekend heb ik gewoon weer gewerkt in het ziekenhuis en vanochtend teruggegaan naar Breda, waar ik nu onderuit gezakt op de bank zit te typen met mn laptop op schoot. Zo snel ik gewend was aan het reizen met backpack, zo snel ben ik nu weer gewend aan mn leven hier in Nederland.

Ik wil graag afsluiten met de hoogtepunten van mijn reis, ofwel de dingen die ik niet snel zal vergeten.

1. Het met de trein op een boot gesleept worden en deinzend op de golven in slaap vallen op een smal bedje in een trein coupe.
2. Het laten liggen van mijn kroel.
3. De club in Praag met vijf verdiepingen en het in alle vroegte over een lege Karelsbrug lopen, terug naar het hostel, waar we gingen slapen toen iedereen juist opstond.
4. Vergeten uit te checken…
5. Hele dure overheerlijke taart in het duurste cafeetje van Malmö, waar we zo’n drie uur hebben zitten schuilen voor de regen.
6. Lang wachten op het station van Malmö waar we ontzettend melig zijn geweest.
7. Goede gesprekken op het balkon in Boedapest.
8. De spa in Boedapest.
9. De ontzettend gezellige oude binnenstad van Boekarest, waar we heerlijk mensen hebben zitten kijken vanaf een terrasje, gevolgd door een gezellige avond met Brazilianen.
10. De vele zwerfhonden in Boekarest, ’s avonds in een donker park verdwalen en vervolgens bestolen worden in het hostel, gevolgd door aangifte doen (ik heb overigens een reisschadeformulier opgestuurd naar de verzekering, dus ik hoop dat ik nog wat geld terugkrijg voor mn telefoon…).
11. De chagrijnige medewerkers op het station in Sofia, die niet erg behulpzaam waren toen we een nachttrein wilden boeken om naar Istanbul te gaan…
12. De acht uur vertraging toen we uiteindelijk in de trein naar Istanbul zaten. Zonder ontbijt en met heel veel warmte de treinreis zien te overleven, om vervolgens geen geld te hebben voor een Turks visum…
13. Istanbul.
14. Wat een ontzettend gave, mooie, warme en gezellige stad. De locals zijn super vriendelijk, de sfeer is goed en de winkeltjes zijn knus.
15. De Suleymaniye moskee, heel indrukwekkend!
16. De busreis naar Thessaloniki.
17. Het ontdekken dat er helemaal geen strand is in Thessaloniki.
18. Prachtige zonsondergang op de een-na-laatste avond op het strand (te bereiken met een bus, reistijd: een dik uur)
19. De taxirit naar het vliegveld.
20. De mensen die ik ontmoet heb, de mooie gesprekken die ik heb gehad, het mooie weer, het zoeken naar hostels met een loodzware backpack, het niet klagen als er iets mis loopt, het nachtleven in nieuwe steden, het vreemde geld overal en het breken van je hoofd bij het omrekenen van bedragen, de nachttreinen met onverstelbare stoelen, de kramp die in mn kuit schoot toen ik van het stapelbed af wilde springen; ik heb er drie dagen spierpijn van gehad, het nieuws van de aanslagen in Oslo, evenals het nieuws dat Amy Winehouse was overleden, de boottocht in Praag onder de Karelsbrug door, met 40 graden rijden in bussen zonder airco, de sfeer in nachttreinen, de contacten met andere backpackers tijdens je reis, het geïnspireerd raken door reisverhalen, het besef dat leven zonder mobiele telefoon ook zo zn voordelen heeft, en – tot slot – het uitzien naar het weerzien met familie en vrienden, omdat – hoe gaaf deze reis ook is geweest – zij toch degenen zijn die je het thuisgevoel kunnen geven, waar je je veilig voelt en vertrouwd en met wie je je reiservaringen kunt delen.

Ik heb een ontzettend bijzondere vakantie gehad, 22 dagen door Kopenhagen, Malmö, Praag, Boedapest, Boekarest, Sofia, Istanbul en Thessaloniki. En nu is het heel fijn om weer veilig thuis te zijn en om alvast voorzichtig te fantaseren over mijn zomervakantie van volgend jaar.

Want één ding kan ik wel vertellen: het reisvirus heeft me te pakken :)

Lieve mensen, ontzettend bedankt voor jullie medeleven, voor jullie lieve reacties op mijn verslagen en de complimenten voor mijn schrijfstijl. Het was leuk jullie digitaal mee te nemen op reis!

Liefs uit Breda.