Fietstocht, regen en genieten
Blijf op de hoogte en volg Fenne
06 Augustus 2012 | Frankrijk, Saint-Matré
Ja hoor, het moment was vanochtend daar dat ik voor het eerst in 4.5 week een lange broek heb aangedaan. Die bewuste spijkerbroek heb ik welgeteld twee uur aan gehad, daarna weer heel snel geswitcht naar mn vertrouwde korte broek en hempie. Sinds gisterenochtend is het regenachtig in Saint Matré, gepaard met wat onweersbuien. Toen ik wakker werd voelde het verrassend koel aan, maar zodra ik om 9.30u aan het werk ging was daar niets meer van te merken.
De lunch was heerlijk, deze bestaat uit restjes van het volwassendiner van de vorige avond en er was een hele ovenschaal met aardappelpartjes en rozemarijn over, verse boontjes en tomatensoep, hmm. In Frankrijk doen ze niet aan een lichte lunch, 't is altijd een warme maaltijd. Daar heb ik wel aan moeten wennen en ik eet regelmatig ook gewoon alleen lekker stokbrood met kaas en soep als dat er is. Lekker Hollands en met Juliette die me heel verbaasd aankijkt als ik haar vertel dat we in Nederland tussen de middag gewoon brood eten. Dat vindt ze heel raar haha.
Afgelopen donderdag (2 augustus) was mn vrije dag. Ik heb de fiets van Ilse geleend en ben op weg gegaan naar het dorpje Saux dat op zo'n drie kilometer van St Matré ligt. Na een aantal verkeerde afslagen kwam ik uit op het goede pad en ik heb een ontzettend mooi stukje natuur gezien langs de vallei. Heel groen, veel hoge bomen en open velden met prachtige paarse bloemen en hoog gras, roofvogels en - hoe kan het ook anders - hooibalen, graanvelden en wijngaarden. Ik ben geen mens tegengekomen. Het fietsen was best pittig met hier en daar hele steile weggetjes. In het begin ging ik daar heel voorzichtig en zachtjes van af, maar na verloop van tijd begon ik de lol er wel van in te zien om de handremmen los te laten en gewoon te scheuren, heerlijk! Het dorpje Saux is très petit en het duurde even voor ik doorhad dat ik er al was gearriveerd; het lijkt namelijk niet op een dorp. Afgewisseld met de velden stond hier en daar een huis of boerderij en op het moment dat ik eens om me heen stond te kijken op zoek naar een bordje of aanwijzing waar ik nu toch heen moest om in Saux te komen, zag ik dat ik al middenin het dorp stond...
Met de instructies van Coen en Ilse ben ik op zoek gegaan naar een wegrestaurantje en dit heb ik weliswaar gevonden. Op een terras in de zon aan de autoweg heb ik een Italiaanse salade besteld en die was ontzettend lekker. Met het stokbrood er bij en een literfles water moest ik het grote bedrag van 4 euro afrekenen, bizar weinig. Het gevoel van vrijheid en onafhankelijkheid overheerste toen ik daar in mn eentje op een terras in onbekend gebied zat te lunchen in een dorpje waar ik tot die ochtend nog nooit van had gehoord. Fietsen over onbekende wegen, genieten van de natuur en de stilte om me heen, alles op het gemak en zonder stress zoals dat in Nederland nog wel eens overheerst.
Gewoon het gevoel van niets moeten, geen sociale verplichtingen, geen hectische stage, geen stress voor schoolopdrachten die af moeten. Ik kan niet goed beschrijven hoe ik me die dag voelde, maar het was een topdag.
Toen ik rond 15u weer veilig en lichtelijk oververhit in Les Escaliers aankwam ben ik het zwembad in gedoken en daarna ben ik op een ligstoel in de schaduw in slaap gevallen.
De afgelopen dagen weer gewoon aan het werk, zwarte zaterdag is heel soepel verlopen met de 10 (!) nieuwe aankomsten. Ben van 12.30-15.45 nonstop in de kamers bezig geweest. Die avond was ook druk met het volwassendiner dat binnen plaatsvond ivm de voorspelde regen, het voelt dan toch wat benauwend aan met zo'n club mensen binnen. Toen we zaterdagavond na het werken met een wijntje en een stuk citroentaart zaten te 'afterpartyen' gaf het dan ook wel een kick hoe goed die dag was verlopen. Je merkt toch dat je op elkaar bent ingespeeld, dat je precies weet wat er moet gebeuren, wat prioriteit heeft, wanneer iemand even hulp nodig heeft met serveren etc.
Van gasten krijgen we het ook veel te horen dat we zo'n topteam zijn en dat is heel fijn!
Vrijdag hebben we weer een zeskamp georganiseerd en ook daar hebben we veel enthousiaste reacties van ouders op gehad en dat ze het zo leuk en knap vinden dat we alle kindernamen kennen. Dat is dan ook meteen wat Les Escaliers zo prettig werken maakt, er heerst een hele informele en persoonlijke sfeer, je kent de gasten bij naam en zij weten andersom ook bij wie ze terecht kunnen en bij wie ze hun kinderen achterlaten met bijvoorbeeld een zeskamp of speurtocht. Het maakt het werk ook heel dankbaar wanneer gasten je bij vertrek oprecht bedanken voor je inzet en dat ze zich welkom hebben gevoeld bij ons. Ook in het gastenboek staan mooie woorden van tevreden gasten.
Ik moet ook zeggen dat ik bepaalde families stiekem wel eens een beetje mis. De gasten waarmee ik op mijn vrije dagen naar het meertje ben geweest bijvoorbeeld en daarna nog een dagje naar Cahors, dat voelt gewoon een beetje raar als die er ineens niet meer zijn na 2.5 week. Dat zijn dan hele vertrouwde gezichten geworden.
Ook begint het besef steeds meer te komen dat ik hier nog maar 1.5 week ben. Ergens vind ik het ook wel fijn om weer richting huis te gaan, maar voor nu wil ik toch vooral nog even heel hard genieten van mijn Franse avontuur en van het topteam waarmee ik werk, van Coen en Ilse en van het knuffelen met de meisjes :)
De lunch was heerlijk, deze bestaat uit restjes van het volwassendiner van de vorige avond en er was een hele ovenschaal met aardappelpartjes en rozemarijn over, verse boontjes en tomatensoep, hmm. In Frankrijk doen ze niet aan een lichte lunch, 't is altijd een warme maaltijd. Daar heb ik wel aan moeten wennen en ik eet regelmatig ook gewoon alleen lekker stokbrood met kaas en soep als dat er is. Lekker Hollands en met Juliette die me heel verbaasd aankijkt als ik haar vertel dat we in Nederland tussen de middag gewoon brood eten. Dat vindt ze heel raar haha.
Afgelopen donderdag (2 augustus) was mn vrije dag. Ik heb de fiets van Ilse geleend en ben op weg gegaan naar het dorpje Saux dat op zo'n drie kilometer van St Matré ligt. Na een aantal verkeerde afslagen kwam ik uit op het goede pad en ik heb een ontzettend mooi stukje natuur gezien langs de vallei. Heel groen, veel hoge bomen en open velden met prachtige paarse bloemen en hoog gras, roofvogels en - hoe kan het ook anders - hooibalen, graanvelden en wijngaarden. Ik ben geen mens tegengekomen. Het fietsen was best pittig met hier en daar hele steile weggetjes. In het begin ging ik daar heel voorzichtig en zachtjes van af, maar na verloop van tijd begon ik de lol er wel van in te zien om de handremmen los te laten en gewoon te scheuren, heerlijk! Het dorpje Saux is très petit en het duurde even voor ik doorhad dat ik er al was gearriveerd; het lijkt namelijk niet op een dorp. Afgewisseld met de velden stond hier en daar een huis of boerderij en op het moment dat ik eens om me heen stond te kijken op zoek naar een bordje of aanwijzing waar ik nu toch heen moest om in Saux te komen, zag ik dat ik al middenin het dorp stond...
Met de instructies van Coen en Ilse ben ik op zoek gegaan naar een wegrestaurantje en dit heb ik weliswaar gevonden. Op een terras in de zon aan de autoweg heb ik een Italiaanse salade besteld en die was ontzettend lekker. Met het stokbrood er bij en een literfles water moest ik het grote bedrag van 4 euro afrekenen, bizar weinig. Het gevoel van vrijheid en onafhankelijkheid overheerste toen ik daar in mn eentje op een terras in onbekend gebied zat te lunchen in een dorpje waar ik tot die ochtend nog nooit van had gehoord. Fietsen over onbekende wegen, genieten van de natuur en de stilte om me heen, alles op het gemak en zonder stress zoals dat in Nederland nog wel eens overheerst.
Gewoon het gevoel van niets moeten, geen sociale verplichtingen, geen hectische stage, geen stress voor schoolopdrachten die af moeten. Ik kan niet goed beschrijven hoe ik me die dag voelde, maar het was een topdag.
Toen ik rond 15u weer veilig en lichtelijk oververhit in Les Escaliers aankwam ben ik het zwembad in gedoken en daarna ben ik op een ligstoel in de schaduw in slaap gevallen.
De afgelopen dagen weer gewoon aan het werk, zwarte zaterdag is heel soepel verlopen met de 10 (!) nieuwe aankomsten. Ben van 12.30-15.45 nonstop in de kamers bezig geweest. Die avond was ook druk met het volwassendiner dat binnen plaatsvond ivm de voorspelde regen, het voelt dan toch wat benauwend aan met zo'n club mensen binnen. Toen we zaterdagavond na het werken met een wijntje en een stuk citroentaart zaten te 'afterpartyen' gaf het dan ook wel een kick hoe goed die dag was verlopen. Je merkt toch dat je op elkaar bent ingespeeld, dat je precies weet wat er moet gebeuren, wat prioriteit heeft, wanneer iemand even hulp nodig heeft met serveren etc.
Van gasten krijgen we het ook veel te horen dat we zo'n topteam zijn en dat is heel fijn!
Vrijdag hebben we weer een zeskamp georganiseerd en ook daar hebben we veel enthousiaste reacties van ouders op gehad en dat ze het zo leuk en knap vinden dat we alle kindernamen kennen. Dat is dan ook meteen wat Les Escaliers zo prettig werken maakt, er heerst een hele informele en persoonlijke sfeer, je kent de gasten bij naam en zij weten andersom ook bij wie ze terecht kunnen en bij wie ze hun kinderen achterlaten met bijvoorbeeld een zeskamp of speurtocht. Het maakt het werk ook heel dankbaar wanneer gasten je bij vertrek oprecht bedanken voor je inzet en dat ze zich welkom hebben gevoeld bij ons. Ook in het gastenboek staan mooie woorden van tevreden gasten.
Ik moet ook zeggen dat ik bepaalde families stiekem wel eens een beetje mis. De gasten waarmee ik op mijn vrije dagen naar het meertje ben geweest bijvoorbeeld en daarna nog een dagje naar Cahors, dat voelt gewoon een beetje raar als die er ineens niet meer zijn na 2.5 week. Dat zijn dan hele vertrouwde gezichten geworden.
Ook begint het besef steeds meer te komen dat ik hier nog maar 1.5 week ben. Ergens vind ik het ook wel fijn om weer richting huis te gaan, maar voor nu wil ik toch vooral nog even heel hard genieten van mijn Franse avontuur en van het topteam waarmee ik werk, van Coen en Ilse en van het knuffelen met de meisjes :)
-
06 Augustus 2012 - 16:18
Aukje :
Hey Fenne, wat weer een leuk verslag. De tijd begint nu echt op te schieten hè? Maar je maakt leuke dingen mee, en ontmoet aardige mensen. Nou joh, nog veel plezier de laatste weken, en dan zien we je al gauw met het Fam. Weekend. We hebben er zin in! Liefs, Aukje xxxx -
06 Augustus 2012 - 16:35
Ashh:
Fennn,
T lijkt me heerlijk zo zonder zorgen en geen verplichtimgen. Geniet er maar lekker van!!
Ben benieuwd naar alle fotos.
Hier is alles oke, zaterdag ga ik ook eindeluk n weekje weg!
Eindeluk zon en uitrsten hihi
Daarna zie ik je weeeerrr!!
Dikke kus -
06 Augustus 2012 - 16:51
Wietze:
Hoi Fenne, je komt toch wel weer naar huis toe toch?? Jullie zijn daar goed bezig! lekker dat jullie zo goed met elkaar kunnen werken dat maakt het denk ik extra plezierig.
Nou, geniet van je laatste werk/vakantie dagen. big kiss Pappiejoep. -
06 Augustus 2012 - 22:37
Yoerike Rijkers:
Wat een heerlijk verhaal weer! Misschien toch een overweging waard om door te schrijven als je terug bent in de Pays-Bas.. Ik zou iig trouwe fan blijven ;) We gaan nog even 11 dagen knallen en genieten, want ik ga jullie echt wel missen als jullie vertrekken! -
07 Augustus 2012 - 00:19
Rien.:
Hey Fenne,
Weer een knoepert van een verslag zeg!
Wat lekker dat je jezelf zo kan verwennen door lekker de fiets te pakken en dan gewoon "in den vreemde" lekker te gaan fietsen! Wat een rust zal dat geven.
Leuk om te lezen dat jullie zo'n hechte groep zijn geworden en dat dat ook door de gasten zo gewaardeerd wordt.
Ze zullen jullie ook wel missen als ze weer naar huis gaan. Jullie laten de mensen genieten en daar zullen ze vast veel over praten als ze weer thuis zijn !! Goed gevoel toch ??
Ja, 't schiet nu lekker op hè? Is ook wel weer lekker om thuis te zijn straks, maar je bent in ieder geval weer een mooie ervaring rijker !!
Geniet van je laatste dagen meissie en ik hoop dat jullie niet te veel regen meer krijgen !!
Groetjes en liefs,
Rien. -
07 Augustus 2012 - 20:28
Marjoke:
Hey meissie,
Wat een heerlijk leven is dat daar zeg!
Ook al heb je het erg druk, maar de waardering die je er voor terug krijgt is dat dan dubbel en dwars waard, lijkt me!
Heerlijk ook dat je zó kan genieten van de mooie dingen om je heen, op zó n topdag, helemaal alleen op de fiets weg!
Weet je wat dat gevoel dan is, dat je dan hebt? DAT is nou (volgens mij ) GELUK!!!!
Je opeens volmaakt gelukkig voelen...lekker is dat hé?
Geniet er nog maar zo veel mogelijk van hoor!!!
Dag liefie.
Succes verder.
Veel liefs van ons.
-
08 Augustus 2012 - 13:58
TINEKE:
Hoi Fennetje,
Wat een mooi verslag weer zeg, en ja, ik zie het helemaal voor me, zoals je beschrijft hoe je tocht verloopt op de fiets, stoffige weggetjes, felle zon, alles geel en droog, een paar huisjes, dan lijkt het net
of je alleen op de wereld bent!
Gelukkig is Samedi noir(ha..ha..) dat is Frans voor zwarte zaterdag (geloof ik) goed verlopen,
en je zal best moe geweest zijn!
Tja.. de tijd gaat nu al een beetje opschieten voor je, en als je het knuffelen daar mist kom je maar bij mij
knuffelen hoor (maar dat is natuurlijk niet hetzelfde he?)
Op facebook heb je weer mooie foto's gezet!!!
Nou, misschien tot een volgend verslag, geniet nog even en werkze!!
Dikke kus van mij! -
09 Augustus 2012 - 00:14
Józia:
Hey Fenne, wat een heerlijk verhaal weer met leuke foto's. En wat geweldig om te lezen hoe je je kan ontspannen na keihard te hebben gewerkt in die warmte. Wat een leven, super om dat mee te maken. En wat heerlijk dat jullie ook zo gewaardeerd worden, het plezier en de samenwerking als goed team blijft niet onopgemerkt. En dan gaat de tijd opeens toch nog heel snel en het einde komt alweer in zicht. Ik denk aan de ene kant lekker en aan de andere kant jammer als het zo leuk geweest is. Maar er zijn veel mensen die kijken weer naar je thuiskomst uit en dat is ook weer leuk en ook al je eigen spullen weer. Misschien moet je wel even afkicken, maar dat zie je dan wel weer. Geniet voorlopig nog van je laatste dagen en van de zon, het weidse uitzicht de natuur en de kleine rustige dorpjes. Nog veel plezier en veel lieve groetjes voor jou :-) -
12 Augustus 2012 - 18:50
Jessie:
Lieve Fen,
Wat tof om na een weekje weg geweest te zijn je twee laatste verslagen te lezen.
Ik heb helemaal een beeld van je leventje daar! Het werk klinkt leuk, druk en afwisselend!
Wauw wat goed dat jullie al die namen kennen! Superleuk hè, kinderen! :D
Zo te horen geniet je ook lekker van je vrije momentjes op het terras en op de fiets! Heerlijk!
Geniet ervan! Ik zie uit naar je volgende verhaal!
Liefs
-
14 Augustus 2012 - 17:22
Bart Sr.:
Hoi Fenne,
Wat een heerlijk verslag weer om te lezen, je schrijft ook zó makkelijk hé.
Ik zie je fietstocht helemaal voor me, heerlijk door die Franse natuur, over smalle weggetjes hard naar beneden, wind door je haren en gááááán!
Wat fijn dat de gasten jullie werk zo waarderen hé, daar doe je het uiteindelijk voor, geeft je weer een stimulans om door te gaan!
Geniet nog lekker van je laatste werkdagen daar, en thuis komen is ook weer lekker hoor, vooral met die ervaring die je daar hebt gehad, lijkt me iets onvergetelijks.
Veel plezier nog en een dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
